Met zoveel tekorten in de zorg is het belangrijk om je werving & selectie op orde te hebben. Niet alleen om mensen te enthousiasmeren om er te komen werken, maar ook juist degene die er niet komen werken het gevoel te geven dat je een goede werkgever bent en dat er ondanks de perikelen toch een goede sfeer is. Los daarvan is het aannemen en afwijzen van mensen een dagelijkse taak voor veel afdelingen, maar voor de sollicitant is dit heel anders. Voor diegene is het een zoektocht naar verandering in zijn of haar leven. Door ze geen reactie of feedback te geven geef je eigenlijk aan dat ze er niet toe doen en ontneem je ze een kans om te leren en te verbeteren. Voor het Wilhelmina Ziekenhuis Assen en diverse andere ziekenhuizen een paar tips:

1: Diverse onderzoeken laten zien dat intonatie en gesprekken een hele goede basis zijn om te begrijpen hoe iemand past binnen de organisatie. Een telefoonnummer en een naam is daarom altijd handig om toe te voegen aan de vacaturetekst.

2: Een afwijzing is nooit leuk, maar een standaard bericht met je voldoet niet voldoende aan de competenties is helemaal vervelend. Welke competenties zijn dat dan? Maak het persoonlijk. Het kost wat tijd, maar het kweekt veel goodwill.

3: Probeer niet te doen of de mensen niet bestaan door geen contactgegevens achter te laten.

4: Als mensen alsnog via omwegen feedback vragen wees dan niet zo asociaal door dezelfde onpersoonlijke afwijsmail te herhalen.

Het zijn kleine simpele dingen die je als bedrijf toegankelijker en aantrekkelijker maken. Juist nu is dat zo belangrijk. Je krijgt zoveel goede publiciteit wanneer je positief en persoonlijk bent, waarom zou je deze kansen laten liggen. Ik hoop dat instellingen hier rekening mee gaan houden. De zorg is juist een sector waarbij emoties heel belangrijk zijn en goed mee omgegaan moet worden.